به نام خدای عشق

مشاهده یادداشت خصوصی

به نام خدای عشق...

جذاب ترین حادثه ی زندگی ام رفتدیوانه ی دیوانه ی دیوانگی ام رفتتو میروی و جانه عزیز منه مغرورهر لحظه به من دست تکان میدهد از دورانگار که تو آمده بودی بروی زودکز روز تولد به تنت رخته سفر بودبا این همه داغی که دلم دید و تبارممن این همه غم را به دلم یاد به نام خدای عشق...

نو عروس شب مهتاب تو باشم چه شودماه من باشى و مرداب تو باشم چه شوداى که شاعر شوى و شهد بریزد ز لبتمطلع هر غزل ناب تو باشم چه شودتو همه صبر و قرار دل آشفته ى منمن قرار دل بى تاب تو باشم چه شوددائم الخمرترین مرد جهانم بشوىو من آن باده ى سرداب تو باشم چه به نام خدای عشق...

ترا دوست دارم چنین گفت و رفت

چه آهی در این سینه ام سفت و رفت

کلامی که هرگز به عمرم نگفت

به زیباترین وجهش آرست و رفت

همه آرزویم شنیدن از او

ترا دوست دارم نبایست و رفت

دلم غرق شوق آمدش چون شنید

تو گویی به جانم نفس جست و رفت

چه بیهوده شوقی که جانم گرفت

نفس نامده سینه آشفت و رفت

مرا دوست دارم نمیگفت کاش

کنارم به کین تاچنین گفت و رفت

ترا شنتیا دوست دارم به من

کجا میسزد تا که پرداخت و رفت

شیفته(ابراهیم)

به نام خدای عشق...

خود ندانم چه خطایی کردم
که زمن رشته ی الفت بگسست...

دردلش جایی اگر بود مرا
پس چرا دیده ز دیدارم بست

هرکجامی نگرم،بازهم اوست
که به چشمان تَرم خیره شده

درد عشق ست که باحسرت وسوز
بردل پر شررم چیره شده...


 #فروغ_فرخزاد

به نام خدای عشق...

پروانه شدم ، بال زدم ، سوخت دو بالمدیوانه شدم ، داد زدم ، وای به حالمبیخود شدم از خویش و از این گردش ایامنومید و سر افکنده از این طالع و فرجاممستانه شدم ، باده زدم گاه به گاهیدل خسته ز می ، باز شدم غرق تباهیخندیدم و گفتم شود از باده حذر کرد!از کوچه م به نام خدای عشق...

روم دریا شوم تا سر بکوبم روی سنگ
غرق گردم در خودم، در خود بمیرم بی درنگ

می روم تا آبی دریا شوم آرام و رام
خسته ام از اینهمه رویای کال هفت رنگ

می روم در ساحل خود با خودم خلوت کنم
خسته ام ازپنجره ، دیوارو این دنیای تنگ

می شوم دریای راز آلود تا خود بشنوم
راز تلخ خود کشی را از زبان یک نهنگ

می روم دریا شوم با عشوه های جزر و مد
تا کِشم دل را به سمت ماه خود با پای لنگ

گر شدم دریا زده پس می روم در کوه طور
می زنم در قلب سینا با تمام شور ،چنگ

به نام خدای عشق...

اردیبهشت بی‌تو برایم جهنم است
اردی‌جهنمی که همیشه پر از غم است

اینجا به اوج عشق و علاقه نمی‌رسی
اینجا حضور خاطره‌ها گیج و مبهم است

می‌ترسم از خودم به خودم طعنه می‌زنم
این طعنه‌ها برای رسیدن به تو کم است

هر لحظه مثل صاعقه در من نشسته‌ای
سیلیِ دست حادثه‌هامان چه محکم است

کاری به جز شکستن وزن غزل نبود
وقتی که زخم قافیه‌ات عین مرهم است

اردیبهشت گفتی و گفتم نمی‌روم
آخر بهشت بی‌تو برایم جهنم است

#سید_احمد_حسینی

به نام خدای عشق...

این روزها با بغض سنگین مى نویسمقلبم پر از درد است و غمگین مى نویسموقتى که دلگیرم من از نامردمى هااز چرخش این چرخ بد کین مى نویسمگویا به باغ کهکشان فصل خزان استکز خوشه هاى زرد پروین مى نویسمچون مرده اى در گور تنهایى و سردمازلحظه هاى تلخ تدفین مى نوی به نام خدای عشق...

یک گوشه ایی دور از منحواست نیستاما جانم:بگذار بگویم که منبا هر نشانی از تو جان تازه می گیرمنمی شود که این را مستقیم به تو گفتیا زل زد در آن چشم های همیشه شیطانت و زمزمه کرد آرام جان من توییفقط می توانم منتظر شوم که خودت دست به کار شویحالم را بپرسیذوق به نام خدای عشق...

زنم از قرنهاى دور مى آیمچو شهبانویم و مغرور مى آیمزنم از نسل تهمینه چو آیینهمن ازظلمت به سمت نور مى آیمشبى خنیاگرى شاد و پراز شورمکه با تار و دف و تنبور مى آیمو گاهى ساقى سرمست میخانهکه با جام مى انگور مى آیمزمانى دلبرى شوخ و دل انگیزمبه زیبایى مثال به نام خدای عشق...

من عاشقت هستم چرا این رانمیفهمی؟
من عاشقت هستم چرا مغرور و بی رحمی؟

اقرار از این بهترکه بی توساده می میرم
گفتم گره خورده به تقدیرِ تو تقدیرم؟

از زندگی ازعشق ازمن بی توبیزارم
من عاشقت هستم عزیزم،دوستت دارم

من عاشقت هستم بیا،با من مدارا کن
کمتردلم رابشکن و امروزوفردا کن

من عاشقت هستم چرایش را نمیدانم
تاآخرش هم پای این احساس می مانم

#افق_‌خاموش

به نام خدای عشق...